«Ο... ΗΡΩΑΣ»!

Η επέτειος του ιστορικού ΟΧΙ πέρασε, και άλλη μια εβδομάδα άρχισε καλωσορίζοντας τις μουντές σκοτεινές μέρες του χειμώνα, μιας και προχθές πήγαμε τα ρολόγια μια ώρα πίσω... Κάτι χιουμοριστικό σήμερα αλλά και σχετικό με την εθνική εορτή για το '40 από το POMΑΝΤΣO Nο 921 (25/10/1960). Πιο πολύ όμως, είναι επίκαιρο, διότι όπως πολύ εύστοχα είχε πει κάποιος, «στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις». Μέχρι να φάνει, αν ποτέ φανεί, η αλήθεια... Πάντως, από «ήρωες» πάντα θα έχουμε ως κοινωνία/έθνος, πολλά αποθέματα!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (29/10/2017) ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στη σημερινή περικοπή:

...ἔρχεταί τις παρὰ τοῦ ἀρχισυναγώγου λέγων αὐτῷ ὅτι τέθνηκεν ἡ θυγάτηρ σου· μὴ σκύλλε τὸν διδάσκαλον. (Λουκ. 8, 49)

έρχεται κάποιος από την οικία του αρχισυνάγωγου λέγοντας: «Η θυγατέρα σου έχει πεθάνει. μην ενοχλείς πια το δάσκαλο».
Δεν πρόλαβαν ο Ιησούς με τον Ιάιρο την άρρωστη κόρη του (Ιάιρου) ζωντανή. Ένω έφταναν τους πρόλαβε η θλιβερή είδηση. «Η θυγατέρα σου πέθανε, μην ενοχλείς πια το διδάσκαλο» είπαν στον αρχισυναγωγό Ιάιρο. Κάτι πολύ λογικό άλλωστε. Ο διδάσκαλος προφανώς θα βοηθούσε στη θεραπεία της. Αφότου επήλθε ο θάνατος, δεν υπάρχουν πιθανότητες να σωθεί το παιδί. Κάπως έτσι δεν σκεφτόμαστε κι εμείς στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε; Ζητούμε βοήθεια από το Θεό, αλλά εγκαίρως. Όταν παρέλθει η δύσκολη στιγμή, ξεχνάμε το Θεό και ή τα βάζουμε μαζί Του, ή ψάχνουμε κάποιον αποδιοπομπαίο τράγο για να αποποιηθούμε τις όποιες ευθύνες που ενδεχομένως έχουμε. Ποιός δείχνει την πίστη του στον Κύριο μετά την άσχημη περίπτωση που τον χτύπησε; Δεν τον ενοχλούμε πλέον... Κι όμως! Αυτό που δεν ήξερε τότε αυτός που μετέφερε το μήνυμα στον Ιάιρο, το γνωρίζουμε εμείς σήμερα. Ότι ο Κύριος μπορεί να πράξει απίστευτα, για εμάς, θαύματα. Εφόσον όμως έχουμε δυνατή και διαρκή πίστη. Εφόσον τον εμπιστευόμαστε συνεχώς και όχι μόνο την  ώρα των δυσκολιών...

Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ και εδώ.    

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ!

 - Αν δεν μπορεί ο Έλλην να βοηθήσει τον εαυτό του, τότε τι κάνει;

- Το σταυρό του!

- Κοντά είσαι alter ego!

- Για πες λοιπόν.

- Προστρέχει σε υπερφυσικές λύσεις. Εν προκειμένῳ στις προφητείες.

- Δηλαδή;

- Δεν έχεις πάρει χαμπάρι την προφητεία της Πυθίας για την Ελλάδα που κάποιοι ανακάλυψαν, πως την είπε στον Φοιλοποίμενα και έχει γίνει ανάρπαστη στα σάιτ κοινωνικής δικτύωσης;

- Όχι. Τι λέει αυτή η προφητεία;

- Ότι η Ελλάς είναι  «Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδέποτε βυθιζόμενος»! Δηλαδή, παρομοίασε την Ελλάδα με φουσκωμένο ασκί στο φουρτουνιασμένο πέλαγος, που κλυδωνίζεται από τα κύματα, αλλά που δεν πρόκειται να βυθιστεί ποτέ! 

- Σώπα! Είπε τέτοιο πράγμα η Πυθία; Ωραία!

- Τι ωραία ρε alter ego; 

- Ε, πως. Τόσοι εχθροί πέρασαν από εδώ. Ρωμαίοι, Φράγκοι, Άραβες, Τούρκοι, Γερμανοί, ξανά τώρα Γερμανοί, προδότες, δοσίλογοι, αλλά η Ελλάδα επιμένει και επιπλέει ακόμα!

- Με μια λεπτομέρεια όμως, που δεν την είπε η Πυθία.

- Ποιά λεπτομέρεια; Ότι άμα ξεφουσκώσει ο ασκός, τότε... μπλουμ! Καλό μας πάτο!

- Δεν ξεφουσκώνουμε εμείς! Από αέρα, έχουμε άφθονο!

- Πως, πως... έχουμε αέρα κοπανιστό! Και με τους φόρους να δω πως θα τον φάμε αυτόν τον αέρα. Διότι λεφτά για φαΐ δεν θα περισσεύουν πλέον...

- Εντάξει μωρέ, κάτι θα γίνει! Καμιά άλλη προφητεία, που να μας ευνοεί, δεν είπε η Πυθία;

- Η Πυθία, όχι. Αλλά είπαν κάτι προφητείες κάτι γεροντάδες καλόγεροι.

- Για πες.

- Ότι θα μας κάνουν πόλεμο οι Τούρκοι.

- Και αυτό μου το λες για καλό; 

- Ναι alter ego. Διότι στο τέλος θα νικήσουμε και θα πάρουμε πίσω την Πόλη και την Αγιά Σοφιά!

- Τέλεια! Πότε θα συμβεί αυτό; 

- Δεν είπαν... Μάλλον σχετικώς κοντά. Αλλά είπαν επίσης, ότι θα περάσουμε περίοδο πείνας.

- Ναι, ε; Χμ... Ας μείνουμε τότε στην προφητεία της Πυθίας. Και βλέπουμε!

- Μωρέ μπράβο! Αυτό έχεις να πεις alter ego; 

- Και τι θες να πω; 

- Ότι καλά θα κάνουμε να κοιτάμε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για να σωθούμε από τα χάλια που βρισκόμαστε και να μην βαυκαλιζόμαστε από προφητείες! 

- Μπορούμε να πάμε μπροστά χωρίς προφητείες; 

- Βέβαια! Τη μοίρα μας μπορούμε να την ορίσουμε μόνοι μας.

- Κοίτα, άμα οι προφητείες δεν είναι ευνοϊκές, τότε... γιατί να κουραζόμαστε, αφού δεν θα τα καταφέρουμε; Οπότε...

- Οπότε, σηκώνουμε τα χέρια για να εργαστούμε. ε;

- Όχι! Να δούμε τι μας λένε τα ζώδια!

- Ε, δεν τρώγεσαι alter ego! Εν τέλει αυτό που χρειαζόμαστε σαν λαός, δεν είναι ούτε οι προφητείες, ούτε η εύνοια των ζωδίων, ούτε όμως και η δουλειά!

- Και τι είναι; 

- Να πνίξουμε το alter ego μας που μας νανουρίζει με υπερφυσικές λύσεις! 

- Κατάλαβα! Την κάνω, πριν ξεκινήσεις από μένα!!!!!!!!     

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΚΑΣΤΑΝΑ ΠΟΥΡΕ

Πολύ παλιά, στα παιδικά μου χρόνια, τα κάστανα τα έτρωγα όταν μου αγόραζε η συγχωρεμένη η μάνα μου από πλανόδιους καστανάδες. Χειμωνιάτικη λιχουδιά, ή χειμωνιάτικη εμπειρία θα έλεγα. Ποτέ μου δεν τα δοκίμασα ως πουρέ σε γλυκό. Η παρακάτω συνταγή από τη BΕΝTETΑ Nο181 (24/10/1968) ομολογώ ότι αφενός μου θύμισε κάποιες άλλες εποχές του παρελθόντος, αφετέρου με εξίταρε ν' ασχοληθώ με κάτι διαφορετικό απ' όσα γλυκά επιχείρησα να φτιάξω μέχρι στιγμής, και (εννοείται) τα πέτυχα. Ενδιαφέρουσα συνταγή, που μπορεί να συνδιαστεί και με άλλα υλικά. Ένα γλυκό περιμένοντας το χειμώνα...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (22/10/2017) ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στη σημερινή περικοπή:

ἐξελθόντι δὲ αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ᾿ ἐν τοῖς μνήμασιν. (Λουκ. 8, 27)

Όταν λοιπόν αυτός εξήλθε στη ξηρά, τον συνάντησε κάποιος άντρας από την πόλη που είχε δαιμόνια. Και για αρκετό χρόνο δεν ντύθηκε ρούχο και δεν έμενε σε οικία αλλά στα μνήματα.

Εισερχόμενος ο Ιησούς στη χώρα των Γαδαρηνών, τον συνάντησε ένας δαιμονισμένος. Για πολύ καιρό δεν ζούσε σε σπίτι, αλλά έμενε γυμνός στα μνήματα. Σ' αυτήν την κατάντια οδηγεί τον άνθρωπο ο διάβολος. Προκαλεί την αποστροφή και τον τρόμο στους γύρω του. Ζει μακριά από συγγενείς και φίλους εκτός πόλης. Βρίσκει την απομόνωση στα μνήματα, που τα θεωρούσαν τότε ακάθαρτα. Διαβιώνει σαν αγρίμι δίχως μέλλον μες την απόγνωση και τη φρίκη. Και μην προτρέξουμε να πούμε ότι αυτό συμβαίνει μόνο στους δαιμονισμένους. Συμβαίνει και σε όσους απομακρύνουν τον Χριστό από τη ζωή τους και ακολουθούν το δρόμο του διαβόλου. Προτιμά κανείς να συναναστρέφεται τους εγωπαθείς που κοιτούν μόνο τον εαυτό τους; Ή όσους αλαζόνες επιβουλεύονται και κάνουν κακό στους γύρω τους; Ποιός από τις αμαρτίες δεν έχει κάνει κακό και στον ίδιο του εαυτό; Και στο τέλος το μόνο που κερδίζουν είναι η αποστροφή και η απομόνωση. Αυτό το τέλμα οφείλουμε να αποφύγουμε, αλλάζοντας ρότα προς τον δρόμο του Χριστού. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε το πόσο έχουμε αποκλίνει. Στο χέρι μας είναι...

Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.

  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΡΕΠΟ ΔΙΑΘΕΣΗΣ...

- Τι κάνεις όταν πέφτουν τα κέφια; 

- Σκύβω!

- Σκύβεις; 

- Ναι, να τα πιάσω για να τα ξανασηκώσω!

- Κρυάδες...

- Μα ερώτηση είναι αυτή που μου κάνεις, alter ego; Αν δεν έχω κέφια, συνεχίζω να κάνω ότι κάνω κάθε μέρα περιμένοντας να μου ξανάρθουν.

- Κι αν δεν ξανάρχονται;

- Θα ξανάρθουν. Μην ανησυχείς.

- Ναι αλλά το πότε είναι που με νοιάζει.

- Όποτε τους κάνει κέφι! Γιατί τέτοιες βιασύνες; Δεν μπορείς νά κάτσεις άκεφος μια μέρα;

- Όχι δεν μπορώ!

- Να μπορέσεις! Δεν χάθηκε κι ο κόσμος...

- Δεν με βοηθάς με αυτή τη στάση.

- Ίσα ίσα που σε βοηθάει και πολύ!

- Τι εννοείς;

- Το πράγμα είναι απλό. Αν έχεις κέφια, δεν είσαι δραστήριος; 

- Αυτό θέλω, να είμαι δραστήριος!

- Τη διάθεσή σου τη ρώτησες όμως; 

- Τι; 

- Μπορεί η διάθεσή σου να θέλει ένα ρεπό, έστω να πάρει μια ανάσα από τα όσα κάνεις καθημερινώς. 

- Μα δεν κάνω και πολλά πράγματα. 

- Απ΄ όσα κάνεις. Ακόμα κι από τα χόμπι σου, alter ego!

- Ρεπό; Κι απ' τα χόμπι; Αυτό δεν μου αρέσει καθόλου! Τέτοιες συνήθειες πρέπει να τις κόψει η διάθεσή μου! Αυτό μου έλλειπε!

- Κοίτα να δεις... Το ίδιο σκέφτονται και τα αφεντικά όταν τους ζητούν καμιά άδεια οι υπάλληλοί τους!  Κρύβεις τον καπιταλιστή μέσα σου, ε;

- Πάλι στα πολιτικοοικονομικά μου το γύρισες; 

- Μόνο του πάει, δεν φταίω εγώ!

- Σε ρώτησα για να πάρω καμιά ιδέα, όχι για να με συγχύσεις πρωινιάτικα!

- Τι να κάνω, μόνο αυτό μπορώ να σου δώσω αυτή τη στιγμή! Αντί να λες κι ευχαριστώ alter ego, γκρινιάζεις!

- Καλά κάνω και γκρινιάζω! 

- Μάλλον σου επέστρεψαν τα κεφάκια για σήμερα...  Τυχερούλη!

- Ε.., εσύ δεν τρώγεσαι πια! Φεύγω για να μην σ' ακούω!

- Α, μπράβο! Τώρα ήρθες στα ίσα σου! Να μπορέσω κι εγώ να συνεχίσω τη δουλειά μου γιατί αν με διακόπτεις θα φύγουν και τα δικά μου κέφια! Πάντως είχες, δεν είχες, μου τη χάλασες τη διάθεση να τελειώσω αυτό που έγραφα! 

- Δεν πειράζει, μπορεί σήμερα να θέλει κι εσένα ρεπό η διάθεσή σου!

- Αυτό μου έλλειπε, alter ego! Κοπάνα τη τώρα! Τζους!!!    

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«Ο ΕΞΥΠΝΟΣ ΧΩΡΙΚΟΣ»

Το παρακάτω σύντομο παραμυθάκι από το POΜΑNTΣO Nο 1216 (21/6/1966) και διαβάζεται εύκολα και είναι πολύ διδακτικό, όσον αφορά τη σιωπή και πως να τη διαχειριστεί κανείς προς όφελός του. Σε μια εποχή που λέγονται (και γράφονται) πολλά, η σιωπή δεν πρέπει να είναι πάντα δείγμα αδυναμίας ή άγνοιας. Αντιθέτως, το πρόβλημα είναι το ότι πολλοί λένε πολλά και μετά αδυνατούν να τα τιθασεύσουν...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (15/10/2017) ΚΥΡΙΑΚΗ Δ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στη σημερινή περικοπή:

οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν. (Λουκ. 8, 12)

Οι σπόροι δίπλα στην οδό είναι εκείνοι που άκουσαν. Έπειτα έρχεται ο διάβολος και αφαιρεί το λόγο από την καρδιά τους, για να μην πιστέψουν και σωθούν.
Εξηγώντας την παραβολή του σπορέως στους μαθητές του ο Ιησούς, τους λέει τι σημαίνει ότι τα πετεινά έφαγαν το σπόρο που παράπεσε και καταπατήθηκε. Για να πετύχει η σπορά του λόγου του Θεού, χρειάζεται να έχουμε διάθεση και ειλικρινή πρόθεση στην καρδιά μας για να τον δεχτούμε. Το ότι ακούμε το λόγο του Θεού, δεν σημαίνει αυτομάτως ότι τον αποδεχόμαστε και τον κάνουμε βίωμα στη ζωή μας. Δυστυχώς δεν είναι λίγοι που όχι μόνο τον ακούν αλλά ενθουσιάζονται απ' αυτόν, όμως πρόσκαιρα. Ο διάβολος με τα τεχνάσματά του εύκολα τους παρασύρει και τους απομακρύνει από όσα άκουσαν από το ευαγγέλιο. Δεν έχουν ούτε την προσήλωση, ούτε την όρεξη να προσπαθήσουν να εφαρμόσουν τα όσα άκουσαν. Όταν δεν προσπαθούμε, τότε τίποτα καλό δεν θα καλλιεργήσουμε για την πνευματική μας εξέλιξη. Κι όταν εύκολα τα παρατάμε στον πνευματικό αγώνα, τότε ο διάβολος είναι έτοιμος να μας αρπάξει και να μας σπρώξει όσο πιο μακριά γίνεται από το δρόμο που οδηγεί στο Θεό. Και στο εδάφιο αυτό, ο Ιησούς μας τονίζει ότι ο διάβολος είναι πρόσωπο και όχι απρόσωποι τυχαίοι πειρασμοί. Ας προσέξουμε λοιπόν.

Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.    

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ... ΣΤΟ ΕΙΔΟΣ!

- Πρέπει επιτέλους να βγει αυτή η χώρα από το σκοταδισμό και το μεσαίωνα!

- Μπα; Τι βλέπω; Είσαι υπέρ του νόμου της αλλαγής φύλου; 

- Όχι!  

- Ε, τότε που αναφέρεσαι πρωινιάτικα; 

- Στο ότι ο νόμος έγινε μόνο για τους γκέηδες ενώ έπρεπε να προβλέπει όλες τις ανάλογες κατηγορίες!

- Ορίστε; Για κάντα μου λιανά, σιβουπλέ!

- Κοίτα πως έχει. Εγώ από μικρός έδειχνα ότι...

- Ότι είσαι κι εσύ το πήγαινες το γράμμα; Βρε, μας βγήκες τσιριμπίμ τσιριμπόμ; Και δεν σου φαινότανε!

- Εγώ γκέης; Φτου φτου φτου από 'δω! Αν είναι ποτέ δυναμόν! Άσε όμως να τελειώσω αυτό που ξεκίνησα. 

- Συνέχα.

- Εγώ που λες, από μικρός ένιωθα, είχα την τάση δηλαδή, ότι...

- Ότι; 

- Δεν είμαι άνθρωπος αλλά δέντρο!

- Αμάν! Πάει σάλταρες από τους φόρους; Ώρε συμφορά!

- Κάτσε περίμενε. Αμέσως να πεις ότι σάλταρα! Απλά αισθάνομαι ότι είμαι δέντρο. Δικαίωμά μου δεν είναι εξάλλου; Εδώ ο γκέης σου λέει ότι γεννήθηκε γυναίκα ενώ δεν είναι, εγώ γιατί να μη νιώθω ότι γεννήθηκα δέντρο ενώ, φαινομενικά, είμαι άνθρωπος; 

- Και όταν του το 'πες, τι σου είπε; 

- Ποιός; 

- Ο γιατρός! Δεν πιστεύω να μην δεν έχεις πάει ακόμα σε ψυχίατρο να σε δει!

- Άσε τις κρυάδες. Σοβαρά σου μιλάω τόσην ώρα! Θα έπρεπε ο νόμος να περιλαμβάνει κι όσους θέλουν να αλλάξουν εκτός από το φύλο τους και το είδος τους!

- Ε; 

- Όπως τ' ακούς! Δεν κατάλαβα δηλαδή. Δεν έχουμε αριστερή κυβέρνηση με προοδευτικές αρχές;

- Μιας και ψηφίζει μνημόνια δεν θα το έλεγα, αλλά φαινομενικά αυτοαποκαλούνται αριστεροί...

- Άρα λοιπόν, έπρεπε να ψηφίσει νόμο και για εμάς τους... διειδικούς!

- Τους ποιούς; Διειδικούς; 

- Κατά το «διεμφυλικούς» που χρησιμοποιούν οι λόγιοι για τους τραβεστήδες. Από δύο φύλα αυτοί, διειδικοί, από δύο είδη εμείς! Ή κάπως έτσι τέλος πάντων. Δεν είμαι και φιλόλογος...

- Με κούφανες! Και δεν μου λες, άμα γίνει νόμος όπως το θες, εσύ με μια εγχείρηση μπορείς να αλλάξεις το δέρμα σου με ξύλινο κορμό; 

- Όχι. Γιατί οι γκέηδες με την αλλαγή φύλλου, αλλάζουν τα αντρικά χρωμοσώματα τους σε γυναικεία; 

- Τώρα που το λες... όχι.

- Άμα σε 200 χρόνια από σήμερα βρεθεί ένας σκελετός ενός άντρα που δήλωσε αλλαγή φύλου σε γυναίκα, με βάση τα χρωμοσώματά του, θα φανεί ότι είναι άντρας και όχι ότι δήλωσε γυναίκα! Όμως εμένα δεν με νοιάζει το μακρινό μέλλον, αλλά το σήμερα. Ειδικά το σήμερα.

- Μπα, γιατί ενδιαφέρεσαι για το σήμερα; Επειδή σε χτύπησε η τρέλα στο δόξα πατρί; 

- Όχι παιδάκι μου, είσαι και γκαγκά και δεν καταλαβαίνεις!

- Τι να καταλάβω; Ότι σαλτάρησες; 

- Βρε, κατά το νόμο ποιοί υποχρεούνται να πληρώνουν φόρους; 

- Οι πολίτες. Τα φυσικά πρόσωπα.

- Είδες λοιπόν; Άμα βγει νόμος που με κατωχυρώσει ως... δέντρο, δεν θα πληρώνω φόρους! Νόμος που να πληρώνουν φόρο τα δέντρα δεν υπάρχει!!!

- Τώρα που το λες... Ναι, αλλά μπορεί μαζί με το νόμο που θα δέχεται ότι θα είσαι δέντρο ή ότι άλλο σου τη σβουρίξει κατακέφαλα, να βγάλουν νόμο που να σε υποχρεώνει παράλληλα να συνεχίσεις να πληρώνεις φόρους!   

- Δεν πρόκειται...

- Και που το ξέρεις; 

- Είναι απλό. Όποιος 15άρης πάει και δηλώσει γυναίκα, θα πάει στα 18 του φαντάρος; 

- Ε; 

- Ο νόμος προς ώρας προβλέπει στράτευση μόνο για τους άντρες! Συνεπώς τη σκαπουλάρουν όσοι δηλώσουν γυναίκες πριν τα 18 τους! Οπότε; Άσε που θέλω να δω, αν θα πάει φαντάρος μια γυναίκα που δηλώσει αλλαγή φύλου! Προς ώρας δεν έχουν κάνει κάποια παρέμβαση στο νόμο περί στράτευσης! Άρα δεν θα κάνουν και στο νόμο περί φορολογίας! 

- Άμα κάνουμε όλοι δήλωση αλλαγής είδους, με αυτή τη λογική, κανείς δεν θα πληρώνει φόρους!

- Ε, όχι και όλοι! Μην το χοντρίνουμε. Γιατί έτσι θα αλλάξει τη φορολογία και δεν θα τη γλιτώσουμε ούτε εμείς που... πραγματικά νιώθουμε ότι είμαστε κάτι άλλο από αυτό που γεννηθήκαμε!

- Αμ, γι' αυτό μου μιλάς για σκοταδισμούς πρωινιάτικα; Την τσέπη σου σκέφτεσαι βρε παρτάκια; 

- Εμ, τι να σκέφτομαι; Τους γκέηδες; Και στο φινάλε, αφού για το κράτος δέχεται με νόμο το αφύσικο ως φυσικό, τότε να δεχτεί κατ' αυτόν τον τρόπο ως φυσικό και το φυσιολογικό!

- Δηλαδή; 

- Αφού δεν έχουμε λεφτά, να μην πληρώνουμε φόρους! Και πες μου μετά ότι αυτό είναι μεσαίωνας, σκοταδισμός, ρατσισμός και δεν συμμαζεύεται! Γιατί πολύ μας πρήξανε ότι είναι προοδευτικάριοι οι κυβερνώντες, οι δήθεν αριστεροί και... προοδευτικοί!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Μ' ΕΝΑ ΦΛΥΤΖΑΝΙ ΚΑΦΕ»

Καφεδάκι πίνουμε; Αν ακούσω όχι, μάλλον θα ονειρεύομαι! Εκτός τον ελληνικό, τον φραπέ και τον εσπρέσο, υπάρχουν πάρα πολλοί καφέδες ανά τον κόσμο. Στο παρακάτω αρθράκι από τη BEΝΤΕΤA Nο388 (12/10/1972) ο συντάκτης αγνοεί βέβαια τον εσπρέσο, μιας και το 1972 πλην του γνωστού ελληνικού, ο στιγμιαίος ήταν σχετικά νέος με ανοδική πορεία στις προτιμήσεις των Ελλήνων. Όμως, μας αναφέρει τον ιρλανδικό, τον βαυαρικό και τον αυστριακό καφέ. Ενδιαφέρουσες προτάσεις ο ιρλανδικός και ο βαυαρικός. Ο πρώτος είναι για όσους πίνουν τον καφέ μαζί με το ποτό τους (!) μιας και ρίχνεις μέσα ουίσκι, ενώ ο... μπαβαρουά, είναι για όσους πίνουν τον καφέ και τρώνε ταυτοχρόνως το πρωινό τους μιας και μέσα έχει κρόκους αυγών, ζάχαρη άχνη, τσάι κλπ, κλπ! 

Ναι, ο μπαβαρουά αν μη τι άλλο είναι καφές που θες να τον δοκιμάσεις. Να νιώσεις ότι και ο ευρωπαϊστής Σόιμπλε! Γκουρμέ μεν, αλλά μετά από έναν διπλό μπαβαρουά, δεν ανοίγει μόνο το μάτι, αλλά και το στομάχι...! 

Αφιερωμένη η ανάρτηση στον απερχόμενο γερμανό υπουργό οικονομικών που είναι σήμερα το τελευταίο του γιούρογκρουπ...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (8/10/2017) ΚΥΡΙΑΚΗ Γ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στη σημερινή περικοπή:

ἔλαβε δὲ φόβος πάντας καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, λέγοντες ὅτι προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ. (Λουκ. 7, 16)

Κατέλαβε τότε φόβος όλους και δόξαζαν το Θεό, λέγοντας: «Προφήτης μεγάλος εγέρθηκε μεταξύ μας», και «Επισκέφτηκε ο Θεός το λαό του».

Το πλήθος βλέποντας τον Ιησού να ανασταίνει το μοναχογιού της χήρας στη Ναΐν, όχι μόνο φοβήθηκε, αλλά χάρηκε. Μας επισκέφθηκε ο Θεός, είπαν. Ονόμασαν τον Κύριο, μεγάλο προφήτη. Αυτό που είδαν, ήταν για εκείνους θαύμα από το Θεό. Δεν αμφέβαλαν ούτε αμφισβήτησαν το γεγονός, όπως θα έκαναν οι Φαρισαίοι. Έχοντας να εμφανισθεί για αιώνες προφήτης, δηλαδή άνθρωπος απεσταλμένος από το Θεό, οι παρόντες αμέσως ένιωσαν την θεϊκή παρουσία. Φοβήθηκαν το θείο μεγαλείο αλλά ταυτόχρονα δόξασαν τη θεία αγαθότητα που εκδηλώθηκε στη δοκιμαζόμενη χήρα. Δεν κατάλαβαν ωστόσο τη μεσσιανική ιδιότητα του Ιησού, αλλά σίγουρα κατάλαβαν ότι δεν ήταν ένας απλός διδάσκαλος. Η ανάσταση του παιδιού, έδωσε την ευκαιρία στο πλήθος να αντιληφθεί ότι ο Κύριος δεν βρισκόταν μαζί τους μόνο για να τους μιλήσει για την αιώνια ζωή, αλλά να τους δείξει ότι ο ίδιος είναι η πηγή της ζωής.

Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ και εδώ.    

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Η ΣΟΥΠΑ ΤΗΣ ΣΟΥΠΑΣ ΤΗΣ ΣΟΥΠΑΣ ΤΗΣ ΣΟΥΠΑΣ ΤΗΣ ΠΑΠΙΑΣ!

Χιουμοριστική η ιστορία του Ναστραντίν Χότζα μεν, αλλά διδακτική δε. Βέβαια, στο βιβλίο απ' όπου την αλίευσα, ο συγγραφέας εύστοχα την συνέδεσε με την χρηματιστηριακή εμπειρία στην Ελλάδα (Πέτρου Δούκα, «Οικονομικές θεωρίες-Αρχές διοίκησης & Αρχαία Ελληνική σκέψη»). Εντούτοις, σήμερα μπορεί να σχετιστεί με τα οικονομικά χάλια μας, σε πολλά επίπεδα: διόγκωση φόρων, ανεργία, μείωση μισθών, έκπτωση αξιών & ηθικής κλπ, κλπ. 

Ναι, σήμερα είπα να γελάσουμε με τα χάλια μας. Μιας και μας ταΐζουν νερό αντί για σούπα, από μια πάπια που την χρυσοπληρώνουμε, και εμείς όμως λέμε κι ευχαριστώ από πάνω! Από φρούδες ελπίδες και «ανάπτυξη» φαίνεται πως δεν χορτάσαμε ακόμη...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ!

Μπήκε ο Οκτώβρης και αφού βάλουμε εν τάχει το καλοκαίρι στο... αρχείο των αναμνήσεων, τι πρέπει να κάνουμε, εμείς που είμεθα των φρονίμων τα παιδιά; Να απολαύσουμε το φθινόπωρο; Και αυτό βέβαια, αλλά κυρίως να προετοιμαστούμε για τον επερχόμενο χειμώνα. Εμ, τι σόι νοικοκύρηδες είμαστε! Ήρθε η ώρα να ανοίξουμε ντουλάπες, να βγάλουμε χειμωνιάτικα κλπ, κλπ. Το παρακάτω αρθράκι από τη BEΝΤΕTΑ Νo 21 (1/10/1965) μας δίνει τας σχετικάς συμβουλάς, για μικροεργασίες που συνοδεύουν τη γενική προετοιμασία του σπιτιού. Ειδικά αυτό για τις ομπρέλες, που χρειάζονται τσεκάρισμα ώστε να πάνε εγκαίρως για... επισκευή (!) και πλύσιμο με... ξυδόνερο, αν μη τι άλλο, προκαλεί την εύθυμη διάθεση που χρειαζόμαστε για να ξεκινήσει άλλη μια μουντή φθινοπωρινή Δευτέρα... 

Καλό μήνα.  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (1/10/2017) ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στη σημερινή περικοπή:

καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστί; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσι. (Λουκ. 6, 32)

Και αν αγαπάτε όσους σας αγαπούν, ποια χάρη έχετε; Γιατί και οι αμαρτωλοί αγαπούν όσους τους αγαπούν.
Λογικό δεν είναι, να αγαπούμε όσους μας αγαπούν; Αυτονόητη είναι η καταφατική απάντηση τουλάχιστον για τους περισσότερους, μιας και υπάρχουν και εκείνοι που δεν αγαπούν ούτε αυτούς που τους δείχνουν την αγάπη τους... Όμως, είναι έτσι για τον πραγματικό χριστιανό; Αν θέλουμε να βαδίσουμε στα χνάρια του Κυρίου μας, όχι! Ο Ιησούς Χριστός, όπως ο ίδιος μας είπε, δεν ήρθε για τους δίκαιους, αλλά για να καλέσει σε μετάνοια τους αμαρτωλούς (Μαρκ. 2, 17). Δεν σταυρώθηκε μόνο για τις αμαρτίες όσων τον αγαπούσαν, αλλά για όλων των αμαρτωλών. Έδειξε την αγάπη του προς όλους, ανεξαρτήτως ηθικής ποιότητας. Και στο κάλεσμα της αγάπης Του, υπήρξαν και υπάρχουν αμαρτωλοί που Τον ακολούθησαν και άλλαξαν πορεία στη ζωή τους, από την αμαρτία, στη σωτηρία.

Αν όντως ακολουθούμε τον ανηφορικό και δύσβατο δρόμο, που χάραξε ο Κύριος, τότε την αγάπη μας, να τη δείχνουμε προς όλους. Ανιδιοτελώς. Μόνο τότε η αγάπη μας θα ανταμειφθεί με τη χάρη του Θεού. Αν περιορίσουμε την αγάπη μας μόνο σ' όσους μας αγαπούν, τότε δεν διαφέρουμε σε τίποτα από όσους αδιαφορούν ή αποστρέφονται τον Κύριο. Το ίδιο κάνουν και αυτοί. Μόνο που έτσι, αυτό που δείχνουν, δεν είναι αγάπη, αλλά συμφέρον. Στην Εκκλησία, η αγάπη έχει καθολικό χαρακτήρα και δεν εγκλωβίζεται μόνο σε λίγους εκλεκτούς. Γίνεται η γέφυρα για να ξεφύγουμε από το τέλμα της αμαρτίας. Ουσιαστικώς, η ανιδιοτελής αγάπη αντιστρατεύεται τον εγωισμό και είναι εξ ορισμού αντίθετη προς την αμαρτία.         

Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...