Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι. (Εβρ. 11, 40)
γιατί ο Θεός πρόβλεψε για μας κάτι καλύτερο, για να μην τελειοποιηθούν χωρίς εμάς.
Ο Θεός προέβλεψε για εμάς, που ζούμε πλέον στους ἐν Χριστῷ αποκαλυπτικούς χρόνους, κάτι καλύτερο απ' ότι για τους δίκαιους και τους μάρτυρες της Παλαιάς Διαθήκης. Να λάβουμε μαζί την σωτηρία. Ούτε καλύτερη σωτηρία, ούτε διαφορετική. Δηλαδή, η σωτηρία δεν προορίζονταν μόνο σε όσους πίστεψαν στους χρόνους της Παλ. Διαθήκης και του παλαιού νόμου. Εκτείνεται ασφαλώς και στην εποχή μετά την έλευση του Χριστού. Σίγουρα η περίοδος της αναμονής είναι για εμάς μικρότερη, αλλά μη νομίσουμε ότι επειδή γνωρίσαμε τον Ιησού Χριστό και το ευαγγέλιό Του, υπερτερούμε από τους πιστούς της Π.Δ. Ούτε όμως υστερούμε. Η τελειοποίηση μας, εξαρτάται από το πόσο δυνατή είναι η πίστη μας και από τα έργα που παράγει αυτή η πίστη.
