Σήμερα ψάλλεται ολόκληρος ο Ακάθιστος Ύμνος, και ας ρίξουμε μια ματιά σε ένα τροπάριο της Α' Ωδής:
Ἁγνείας θησαύρισμα, χαῖρε δι' ἧς
ἐκ τοῦ πτώματος, ἡμῶν ἐξανέστημεν, χαῖρε
ἡδύπνοον κρίνον Δέσποινα, πιστοὺς εὐωδιάζον,
θυμίαμα εὔοσμον, μύρον πολύτιμον.
(Χαίρε εσύ που είσαι θησαυρός της αγνείας, που μας σήκωσες από την πτώση μας στην αμαρτία. Χαίρε Δέσποινα, ευωδιαστό κρίνο που ευωδιάζεις τους πιστούς, εύοσμο θυμίαμα και πολύτιμο μύρο.)
Ο ιερός υμνογράφος εδώ, δίνει δύο παρομοιώσεις στην Παναγία. Την λέει θησαυρό αγνείας και κρίνο που ευωδιἀζει. Πρωτόγνωρη η αγνότητα της Θεοτόκου, που γίνεται η πύλη για την είσοδο στον αμαρτωλό κόσμοτου Χριστού. Με τη θέση της βοήθησε στο να μπορέσει ο άνθρωπος να βρει τη δυνατότητα να σηκωθεί από την πτώση στην αμαρτία. Σαν ευωδιαστός κρίνος, σκόρπισε το άρωμά της στις ψυχές των πιστών. Διεσκόρπισε τη δυσοσμία της φθοράς και της αμαρτίας, ευφραίνοντας τις καρδιές όσων περιμένουν τη λύτρωση από τον Κύριο.
